خاصیت

یک ساله داریم روش کار می کنیم ولی تفکر پشتش از اول زندگیم باهام بوده: تغییر

تغییر به زندگی خاصیت می ده و به آدم امید. اما حالا که فقط من و تو اینجاییم بذار در گوشت بگم: این آدما به … هیچی این آدما تره هم واسه این حرفا خورد نمی کنن. همین آدمای بی خاصیت…

سخنی با بی خاصیت:

تو که کل زندگیت روی یه نوار باریک کسل کننده موازی با مسیر های آدمای اطرافت بوده…

تو هیچ درکی از من نداری. تو من رو نمی شناسی، نمی تونی قضاوت کنی، نمی تونی ردم کنی، نمی تونی نادیدم بگیری.

من روی خط های تو راه نمی رم.

من رو نگاه کن! دست خالی ترین حالتم رو برات آوردم. بدون هیچ چیزی برای مقابله باهات. و هنوز هم نمی تونی شکستم بدی.

بی خاصیت، من واسه هدفم از تو اجازه نمی گیرم.